Stapvoets

Toen ik mijn kroonjaar vierde, vroeg ik als cadeau: persoonlijke feedback, het liefst geschreven. Het grote vermogen tot genieten werd vaak genoemd en is er nog steeds, gelukkig. En in combinatie met het levendige inbeeldingsvermogen maak ik van stapvoets rijden nog een feestje. Zeg je Waal, zeg je Nijmegen, zeg je de Waalbrug, zeg je renovatie, zeg je gedoseerd rijden. Mijn Alfa ligt als een tank op de weg maar stapvoets rijden vindt ‘ze’ heel lastig, maar ‘ze’ doet het. Liever blaast ‘ze’ als een Fury over de weg. En het komt vast door én het gave promotiefilmpje van Defensie op TV én Bevrijdingsdag beelden, maar ik zit als Commander T. achter het stuur van de Fury en ik nader de brug vanuit de flank vanuit Arnhem. ‘Ik rem’ of ik ‘laat vrij’. Achter mij zit mijn bataljon dat de zuidelijke opmars mogelijk maakt. Ik 'rol' behoedzaam in mijn track en vervolg mijn koers onder het stalen, kenmerkende booggedeelte van de brug. Ik heb prachtig zicht op de Waalkade, damn, wat is Nijmegen toch majestueus mooi! Vroeger was de ‘onderstad’, de Waalkade van nu, zo karig, verouderd en armoedig, dat niemand er naar wilde kijken, nu rijd ik bijna van mijn track af. Mijn Italiaanse Fury meldt zich; ik moet positie bepalen en optrekken. Ik koppel me af van de gedachte dat ik mijn peleton helaas in de steek moet laten. Ik spuit langs de “Vaandeldrager”. De bloemen van de herdenking van 5 mei liggen er nog.  Met mijn Italiaanse reislimousine rijd ik richting de dropzone van de 82st Airborne Division, richting Groesbeek, dus. Zo aan het genieten!  

-Gen.Gavin, Cpt.Cook en Coll. Tucker zullen destijds niet zo genoten hebben. En zij rukten op vanuit de Nijmeegse kant richting Arnhem, dus niet zoals ik het heb gereden. Market (luchtlandingsoperatie) Garden (Grondoffensief). Tip voor de zomer in eigen land: rijd(auto/fiets) de Liberation Route. 

Commander T. 

In honor of my birthday I asked my friends for honest feedback (in writing) in lieu of any presents. ‘An immense capacity to savor the moment’ topped the list. Thankfully I haven’t lost it to this day. I’ve got a pretty wild imagination too. I can even turn cruising at walking pace into a big party if I put my mind to it! One of my favorite spots - Nijmegen with its Waal Bridge - is under construction. Although my Alfa Romeo (nickname my Fury) is as solid as a battle tank and can easily handle a top speed of 200km p.h., I am forcefully slowed down to a crawl due to a forementioned construction.

With the images of the 75th anniversary of the end of WWII still fresh in my mind, I get ready to cross the bridge. All of a sudden I picture myself, Commander T, on top of this impressive war tank approaching Nijmegen. My troops are right behind me. I shift to neutral and carefully navigate onto the bridge, the iconic steal arches towering over me, as I am crossing. I am rewarded with a magnificent view of the bank of the Waal river. Nijmegen is such a beautiful city!

This side of the river never used to be worth looking at back in the day when it was still called ‘the city below’ (down river). It was barren, debilitated, run down, just plain shabby. Not these days. Looking at it in real-time, I can barely keep my eyes on the road.

My Italian stallion, my precious tank, needs some loving. I take note of my coordinates and shift into a higher gear, reluctantly leaving behind my men. I zip past the “Flag bearer”, a statue of Liberty, and note the sea of flowers and elaborate wreaths are still there. I continue my journey aboard my Italian time machine and head straight for Groesbeek. I can barely contain my excitement.

P.S. I doubt the Allies were in similar spirits 75 years ago when they led their troops during Operation Market Garden.

Liberation Route follows the course of the Allies during the liberation of Europe. The Arnhem - Nijmegen region played an important role at the end of WW II. In Groesbeek area: the 82nd Airborne Division landed. It is a beautiful ride, especially by bicycle. 

-Thanks Mui-